สไปซี่เซวิเช่ Ceviche สไปซี่เซวิเช่ Ceviche
สูตรสไปซี่เซวิเช่
– สำหรับซอสสไปซี่อามาริโอ
น้ำมันพืช 1 ช้อนชา
3 1/2 ออนซ์ (100 กรัม) พริกสด (หรือแช่แข็ง) ที่เพื่อนๆเลือก
พริกแห้งบดหยาบ 1 ช้อนชา (35 กรัม) ที่เพื่อนๆเลือก สับหยาบๆ
1/2 หัวหอมเล็กสับละเอียด
2 กานพลูกระเทียมสับ
– สำหรับส่วนซอสอะมารโอ
ขิงสดหั่นชิ้น 1/4 นิ้ว (5 มม.) ผ่าครึ่ง
กระเทียมกลีบเล็ก 1 กลีบ ผ่าครึ่ง
ผักชีหั่นหยาบๆ 4 ต้น
มะนาว 8 ลูก คั้นน้ำ
เกลือ 1/2 ช้อนชา
น้ำพริกอามาริลโล 2 ช้อนชา
– สำหรับเซวิเช:
หอมแดง 1 หัว หั่นบางๆ
เนื้อปลากะพงขาว 1 1/3 ปอนด์ (600 กรัม) (หรือปลาสีขาวอื่นๆ) ปอกเปลือกและตัดแต่ง
ซอสสไปซี่อามาริลโล
ผักชีเล็กน้อยใบสับละเอียด
พริกลิโม 1 เม็ด เมล็ดและสับละเอียด
มันเทศ 1 ลูก สุกแล้วหั่นเป็นลูกเต๋าเล็กๆ
เกลือทะเลชั้นดี
วิธีทำสไปซี่เซวิเช่
ขั้นแรก เตรียมซอสสไปซี่อามาริลโล ตั้งน้ำมันพืชในกระทะขนาดใหญ่บนไฟร้อนปานกลาง ใส่พริกและหัวหอม ลดความร้อนและผัดเป็นเวลา 10 นาที ตอนนี้ ใส่กระเทียมลงไปผัดต่ออีก 5 นาที จนส่วนผสมทั้งหมดนิ่ม แต่ไม่ควรปล่อยให้เป็นสีน้ำตาล ใส่ส่วนผสมลงในเครื่องเตรียมอาหารแล้วปั่นจนเนียน
ขั้นตอนต่อไปผสมขิงสด กระเทียม ต้นผักชี และน้ำมะนาว ทิ้งไว้ 5 นาที กรองแล้วปรุงรสด้วยเกลือและซอสสไปซี่อามาริลโลและคลุกเคล้าให้เข้ากัน
ตอนนี้ทำเซวิเช่ แช่หัวหอมในน้ำเย็นเป็นเวลา 10 นาที ระบายน้ำให้สะอาด วางบนกระดาษชำระ และใส่ในตู้เย็นเพื่อให้ชิ้นกรอบ
ใช้มีดคมหั่นปลาเป็นเส้น 1.2 x 0.8 นิ้ว (3×2 ซม.) ปรุงรสด้วยเกลือ ผสมเบา ๆ ทิ้งไว้ 2 นาทีเพื่อเปิดรูขุมขน ตอนนี้เทนมของเสือลงไป คลุกเคล้าอีกครั้ง หมักไว้ 2 นาที
ในขั้นตอนสุดท้าย ผัดเบา ๆ ในหัวหอม ผักชี พริก และมันเทศกับปลาหมัก ชิมและปรุงรสและเสิร์ฟทันที ทานให้อร่อยนะคะ
ขอขอบคุณข้อมูล – https://www.tasteatlas.com/ceviche/recipe/modern-spicy-ceviche
ประวัติสไปซี่เซวิเช่ หรือที่รู้จักในชื่อ cebiche , sebiche หรือ seviche เซวิเช่มีประวัติอันยาวนานและสองทฤษฎีที่แตกต่างกันมากเกี่ยวกับที่มาของชื่อ นักประวัติศาสตร์ยืนยันว่าอาหารจานนี้ถูกกินในสมัยก่อนโคลัมเบียตลอดชายฝั่งแปซิฟิกตอนใต้ซึ่งมีปลาสดมากมาย แหล่งโบราณคดีพิสูจน์ว่าเซวิเชถูกบริโภคเมื่อกว่าสองพันปีที่แล้วในหมู่ชาวโมเช่ในภาคเหนือของเปรู ที่ซึ่งผู้คนกินปลาดิบที่หมักในน้ำผลไม้หมักที่ทำจากส้มท้องถิ่นที่ชื่อว่า tumbo ตามที่นักประวัติศาสตร์ชาวเปรู Javier Pulgar Vidal ในภาษา Quechuan พื้นเมืองยังคงพูดกันในส่วนใหญ่ของอเมริกาใต้ คำว่าปลาสดคือ siwichi ซึ่งอาจเป็นแรงบันดาลใจให้ชื่อของ ceviche อาหารนี้มีวิวัฒนาการในศตวรรษที่ 16 เมื่อชาวอาณานิคมสเปนแนะนำส่วนผสมใหม่ๆ ของเมดิเตอร์เรเนียน เช่น หัวหอม ส้มเปรี้ยว และมะนาว คำภาษาสเปน cebo หมายถึง อาหาร หรือ เหยื่อ และภาษาสเปนไอบีเรีย escabeche หมายถึง ปลาหมัก em> ซึ่งอาจถูกนำมาใช้เพื่อสร้างเหรียญชื่อ สูตรแรกที่เป็นที่รู้จักสำหรับเซวิเชคือปี 1860: เขียนโดยนักเขียนชาวเปรู นักข่าว และนักประวัติศาสตร์ Manuel Atanasio Fuentes ซึ่งกล่าวถึงในหนังสือของเขา The Guide Through Lima ในสูตรนี้ ปลาหรือกุ้งชิ้นเล็กๆ ปรุงรสด้วยเกลือและพริกไทย แล้วหมักในน้ำส้มเปรี้ยวสักสองสามชั่วโมง และใส่พริกในตอนท้าย ดังนั้นเซวิเช่แบบดั้งเดิมจึงถูกหมักไว้อย่างน้อยสามชั่วโมง แต่กระบวนการนี้สั้นกว่ามากในสูตรสมัยใหม่ซึ่งได้รับอิทธิพลจากอาหารญี่ปุ่นไม่น้อยกว่า ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ผู้อพยพชาวญี่ปุ่นและชาวจีนเดินทางมาถึงอเมริกาใต้เพื่อทำงานที่สวนริมชายฝั่ง และยังคงรู้สึกถึงอิทธิพลของการทำอาหารในอาหารเปรู แนวคิดเรื่องปลาที่หมักไว้ไม่กี่นาทีและเสิร์ฟทันทีนั้นสมบูรณ์แบบในปี 1970 โดยเชฟชาวเปรู-ญี่ปุ่นอย่าง Dario Matsufuji และ Humberto Sato ในปี 2547 เซวิเชได้รับการประกาศให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของประเทศโดยสถาบันวัฒนธรรมแห่งชาติเปรูและถือเป็นหนึ่งในอาหารจานหลักของเปรู ชาวเปรูยังฉลองวัน Ceviche แห่งชาติในวันที่ 28 มิถุนายน
วัตถุดิบสไปซี่เซวิเช่
vegetable oil
น้ำมันพืช หรือ ไขมันพืช เป็นไขมันที่สกัดจากเมล็ดหรือจากส่วนอื่น ๆ (แม้จะน้อยกว่า) ของพืช เหมือนกับไขมันสัตว์ ไขมันพืชเป็นไตรกลีเซอไรด์แบบต่าง ๆ ที่ผสมกัน น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันผักกาดก้านขาว และน้ำมันโกโก้เป็นตัวอย่างไขมันจากเมล็ด น้ำมันมะกอก น้ำมันปาล์ม และน้ำมันรำข้าวเป็นตัวอย่างไขมันจากส่วนอื่น ๆ ของผลไม้ ในคำพูดทั่วไป คำว่า น้ำมันพืช อาจหมายถึงน้ำมันที่อยู่ในสถานะของเหลวที่อุณหภูมิห้องเท่านั้น แต่ก็นิยามกว้าง ๆ ด้วยว่า เป็นไขมันพืชทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงสถานะ
onion
หอมหัวใหญ่ (Onion) เป็นพืชล้มลุก อยู่วงค์เดียวกับกระเทียม เป็นหอมชนิดหนึ่ง มีหัวอยู่ใต้ดิน ลำต้นจะถูกห่อหุ้มด้วยกาบใบโดยรอบๆ ดอกออกเป็นช่อ แทงออกมาจากตรงกลางลำต้น หัวมีลักษณะทรงกลมแป้น หรือทรงกลมรี หัวอ่อนมีเปลือกกาบใบห่อหุ้มหลายๆชั้นสีขาว หัวแก่มีเปลือกด้านนอกแห้งมีสีน้ำตาลอ่อน มีกลิ่นฉุน รสชาติเผ็ดร้อน มีถิ่นกำเนิดในทวีปเอเชียกลาง เป็นที่นิยมปลูกกันทั่วไป ในหลายประเทศทั่วโลก
garlic
กระเทียม (Garlic) ช่วยเพิ่มความอยากอาหารและเพิ่มความสามารถในการย่อยอาหารของร่างกาย กระเทียมสดช่วยกระตุ้นน้ำย่อยในกระเพาะอาหารให้หลั่งออกมาย่อยอาหารในปริมาณมากขึ้น และเสริมการทำงานของเอนไซม์ที่ช่วยย่อยสารอาหารจำพวกโปรตีน เช่น โปรตีนจากเนื้อสัตว์ ช่วยย่อย
milk
นม หรือ น้ำนม (Milk) คือ ของเหลวสีขาวที่มีสารอาหารที่จำเป็นสำหรับเด็กหรือสัตว์เกิดใหม่ ที่ผลิตออกมาจากเต้านมของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม อาทิเช่น มนุษย์ วัว แพะ แกะ ควาย ม้า ลา อูฐ จามรี เรีนเดียร์ ลามา แมวน้ำ และยังรวมไปถึงเครื่องดื่มที่ใช้แทนนมด้วย เช่น นมถั่วเหลือง น้ำนมข้าว นมข้าวโพด นมแอลมอนด์เป็นต้น
salt
เกลือ (Salt) หรือเกลือโซเดียมนั้นมีแร่ธาตุหลายชนิดที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย หากรับประทานในปริมาณที่เหมาะสมก็อาจส่งผลดีต่อสุขภาพร่างกาย ดังนี้ ป้องกันภาวะความดันโลหิตต่ำ,ป้องกันภาวะขาดน้ำ และป้องกันการขาดไอโอดีน แต่ต้องรับประทานในขนาดที่เหมาะสมต่อวันมิเช่นนั้นจะเดิดโทษต่อร่างกาย มากกว่าได้ประโยชน์
white fish
ปลา (White Fish) มีโปรตีนใกล้เคียงกับเนื้อสัตว์อื่น แต่เป็นโปรตีนที่ย่อยง่าย ไขมันในปลา นอกจากจะต่ำ เมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ประเภทอื่นแล้ว ยังเป็นไขมันที่ไม่อิ่มตัว ซึ่งไม่สะสมในหลอดเลือด จนทำให้หลอดเลือดเกิดการตีบตัน และยังช่วยไล่ไขมันเลว ไม่ให้มาเกาะตามผนังหลอดเลือดอีกด้วย นอกจากนี้ ปลายังมีวิตามินสูง โดยเฉพาะเอ บี1 บี2 บี6 และดี ปลาจึงเหมาะกับผู้สูงอายุ เด็ก ผู้มีความดันโลหิตสูง ผู้ป่วยโรคหัวใจ
Post Views:
400
